Anton Westerlaken vindt dat kerken méér moeten zijn dan alleen een plek waar mensen hun persoonlijke accu kunnen komen opladen. In zijn artikel vergelijkt hij de ‘producten’ van kerken met die van vakbonden. Hij komt daarbij tot vrij kritische conclusies over de prestaties van de kerken vandaag en pleit voor nieuwe ‘combines’ tussen kerken en maatschappelijke bewegingen en groepen.