Door: Bert Blans
Bert Blans laat zien dat eros bij Augustinus zijn ‘natuurlijke onschuld’ verliest. Is het wel zo dat we allen ‘eigenlijk’ het goede willen, zoals Plato suggereert, en dat we daarin ook zullen slagen als we onze rede maar voldoende filosofisch ontwikkelen?
Eros is bij Augustinus de naam van het menselijke verlangen naar geluk en naar God. Maar tegelijk is die eros ambigu en raakt de mens verstrikt – altijd al – in een narcistische zelfliefde (amor sui) die de oorspronkelijke openheid van de mens voor God blokkeert en verduistert. De agapè, de neerdalende liefde en genade van God, zal de eros van de mens moeten ‘ontstoppen’ en herstellen tot een nieuwe openheid voor God.
