Door: Palmyre Oomen
Palmyre Oomen vraagt aandacht voor de onmisbaarheid van het lichaam, ook in de context van cyberspace. Ze schildert de historische wisselingen in waardering van het lichamelijke: van negatief (in het platonisme, doorwerkend via het christendom en Descartes’ dualisme tot in de moderne tijd), naar positief (in het materialistisch wereldbeeld van de natuurwetenschappen, dat daarom geen plaats meer heeft voor de ziel of het geestelijke ik), tot opnieuw negatief in de huidige informatiseringstijd (waarin cyberspace een nieuw toevluchtsoord biedt voor de thuisloze geest, met vele religieuze associaties vandien).
Oomen bepleit een visie op religiositeit waarin materie en vlees een volwaardige plaats hebben, en weerspreekt de dominante visie dat lichamen een ‘enkelvoudige locatie’ zouden hebben. Nee, lichamen kennen een ‘wederzijdse inwoning’ en een ‘vervloeiende uitgebreidheid’, en juist cyberspace biedt interessante mogelijkheden onze lichamelijkheid zo te verstaan.