Over het verstrijken van de tijd

Soms menen we dat de tijd vliegt, op andere momenten vinden we dat hij kruipt. Maar steeds zijn we er zeker van dat de tijd voorbijgaat. Menselijk leven kan niet om die ervaring heen: dat alles wat gebeurt ook weer ophoudt, dat alles voorbijgaat, dat de tijd verstrijkt. 
Dit essay gaat over de ervaring van de tijdelijkheid van het bestaan en van alles wat daarin gebeurt. Eerst worden enkele ‘pathologieën van de tijdelijkheid’ beschreven: manieren waarop mensen kunnen lijden aan het verstrijken van de tijd. Daarna wordt gekeken naar wat de ethiek te bieden heeft aan hulp bij deze opgave van de mens: te leven in de tijd die onherroepelijk verstrijkt.