Door: Désanne van Brederode
We communiceren met z'n allen heel wat af. In dit essay plaatst de schrijfster Désanne van Brederode kanttekeningen bij de mondigheid van moderne mensen, bij de vele mogelijkheden die hen ter beschikking staan om informatie te vergaren en de wereld in te sturen en bij de waarde die wordt toegekend aan het 'gehoord worden'. Leren mensen elkaar echte kennen door veel met elkaar te praten? Hebben ze contact met elkaar? Misschien verliezen we door de behoefte aan (al dan niet hoogwaardige) informatie -uitwisseling en aan begrip voor onze diepste problemen wel oog voor stillere, vanzelfsprekender vormen van samenzijn.
