Door: Rudi te Velde
In deze bijdrage richt Rudi te Velde zich in het bijzonder op de relatie tussen waarheid en het oordeelsmoment van de kennis.
In artikel drie van de tekst betoogt Thomas dat waarheid primair toekomt aan het verstand in zijn oordeelsfunctie (het ‘samenstellende en scheidende verstand’). Deze benadering vanuit het oordeel komt misschien bekend en vertrouwd over. Waarheid plegen wij immers toe te schrijven aan uitspraken, proposities of oordelen. Voor de waarheidsvraag lijkt het oordeel de plaats te zijn waar het denken ‘in contact’ treedt met de werkelijkheid. In het oordeel krijgt kennis haar uitdrukkelijke gestalte: hier immers wordt pas iets over de werkelijkheid beweerd wat waar of onwaar kan zijn.