Op deze pagina zijn aanvullende video’s te vinden behorende bij twee bijdragen uit de bundel Bewegen en bewogen worden: Retorisch handelen in taal, beeld en muziek.
Heidi de Mare – When they see us (2019) en de eigentijdse zin van visuele retorica (pp. 194-221)
Officiële trailer: wat opvalt is dat de trailer een ander, hoger tempo dan de film zelf heeft.
Officiële teaser: deze wordt in de casus besproken, inclusief anamorphic horizontale lijn en de 5 jongens.
Clip 1 die wordt besproken in de casus: 4 boys, extreme close up Kevin [Ekman, 20 sec.], bekentenis en daarna begint de muziek.
Clip 2 die wordt besproken in de casus: Anthron met zijn moeder in de gevangenis [Episode 3] t/m Antron die, ouder geworden, de gevangenis verlaat en door zijn moeder wordt opgewacht [3 min. 39 sec.] Verlaten van de gevangenis: waaiende blaadjes, in- en uitzoomen, kruis en prikkeldraad; 2x bewegende, gouden oorbellen (die ze ook in het begin van het fragment draagt en in Episode 1); geel en roze, ook de kleuren aan het begin van woning stiefvader Anthron & Bobby. Beeld gevuld met pastelkleuren, af en toe verzadigd blauw (moeder), extreme close-ups, traag tempo. Prikkeldraad en kruis.
In deze pfd zijn nog meer afbeeldingen met uitleg te vinden.
Arthur Kok – Muzikale retorica in de hedendaagse populaire cultuur (pp. 222-241)
De besproken auditie van opera duo Charlotte & Jonathan.
Een bekend Nederlands drillrapnummer: De Pijp van T.Y Stackz & Vk
Voorbeeld van gangstarap: Last Wordz van 2Pac ft. Ice Cube & Ice-T.
Voorbeeld van een black metal nummer waarin de agressie in de muziek esthetisch geworden is: Forward! van Anaal Nathrakh
