Door: Jan Thurlings

Alles heeft zijn tijd. Dat geldt beslist ook voor moppen, hoewel sommige lang meegaan. De meeste roomse moppen lijken hun tijd wel te hebben gehad. Zelfs katholieken kennen, begrijpen of waarderen ze niet meer. Dat heeft de auteur, emeritus hoogleraar sociologie, niet belet om het verschijnsel van de (roomse) mop te bestuderen, en het te plaatsen in de tijd en omstandigheden waarin die moppen wel gedijden. In gesprek met mensen die ze nog wisten te vertellen, heeft hij er vele opgediept en geanalyseerd. Tegen de achtergrond van een kleine sociologie van de mop, weet hij de roomse mop te gebruiken als een spiegel voor een voorbije tijd en samenleving. En gelukkig legt hij daarbij de moppen niet uit, zodat de lezer soms aanschuift aan de borreltafel.